Kader, yol, yolculuk...
Hayatta bu yaşıma kadar kafamı kurcalayan konular, beni bilenler bilir😉
“Kaderimizde ne varsa yaşarız!” kavrayışı üzerinde kurguladım hayatımı hep şu ana kadar ben!
Bana yazılı olan senaryoda, ne gelirse önüme yaşadım, içindeki duyguyu, tecrübeyi aldım, devam ettim...
Duygulara, tecrübelere ve beni nasıl bir insana evrilttiklerine baktım yıllarca...
O yüzden, rengarenk bir duygu denizinde yaşadım, korkmadan üstüne gittim herşeyin!
“Kaderimizde ne varsa, ne için var?” sorusu ise beni hep bir huzursuz etti nedense....
Önüme gelen oyunu oynamak, her zaman daha eğlenceliydi... öyle de böyle de öğrenmiyor muydum ki?
Ne için var? Bu senaryo? Kim yazdı? Kim değiştirir? Baştan yazmak mümkün mü?
Öncelikler, korkular, kaygılar, değerler, mekanlar, kayıplar, aşklar, gerçekler...aslında şekilden şekile girmiş sınav soruları hayatın!
Yazılmış bir senaryoda, doğaçlama sahneye çıkmış, cesur ruhlarız hepimiz!
Birbirinin sahnesini çalmaya çalışan ve başrolde gözü olan🙂
İyi oynamak için çabaladım evet, ama...
“Bu rol ne için vardı?”
Korktum cevabından...
Bulamamaktan korktum!
Bulursam hakkını verememekten korktum!
Vermek için bedel ödemekten korktum... sorumluluk almaktan korktum...kendimi benden daha büyük bir ideale bağlamaktan korktum!
Ne bir ideolojiye, ne bir dine, ne bir hayat amacına bağlanmadım!
Herşeyin mümkün olduğu bir eğlenceli dünyayı mesken edinip, vur patlasın, çal oynasın yaşadım😊
Güzel, çirkin, değerli, değersiz, onurlu, gururlu, yalancı, adi, ikiyüzlü olmadan bilemeyeceğim için.. tam da bunun için...
Hepsini oldum!!
Ama ne için olduğumu görmezden geldim!
Ve tabii ki yüzleştim sonunda!
“Hadi canım Ebru’cuğum, toparla, özetle, anla! Nasıl bir sen olmak istiyorsun karar ver! Yeteri kadar yaşadın!”
Nasıl bir Ebru olmak istiyordum?
Bildiğim düşünerek değil, yaşayarak bulacağımdı...Bildiğim, ne yaşamayı seçersem, sınavı ordan olacağımdı!
Yetmedi bildiklerim!
Ne istediğimi bilmeden, kendim olamadım😜
Hayat, senaryoyu yaşamaktan değil, yazmaktan geçiyor! Sil baştan ve bildiklerinle , sevdiklerinle, değerlerinle ve tüm kalbinle❤️
Kim durmuş yanımda, kim görmüş içimi, kim bilmiş beni gerçekten, kim destek, kim köstek olmuş...gözünü açıp görmekten ve bundan sonraki oyun arkadaşlarını ve yolunu kendin seçmekten😊
Bu sorumluluğu alıp, kendini ortaya koymadan da, yaşamak sadece oradan oraya savrulmak oluyor😊
Seyirci, oyuna bir son istiyor artık! Bilmek istiyor!
Katil kim?😉
Seyirci kim?
Oyuncu kim?
Ne için bütün bu pandomim?
Artık çalıp oynamak değil, seçip oynamak zamanı gelmişse demek...
Bir adım daha yakınız, kendimiz olmaya..
Sebebi bilmeye...cevabı bulmaya...hayatı görmeye...kadere ermeye😉🙏
Masal, kahramanın ejderhayı öldürmesiyle, kurdun karnını kesmesiyle, gökten 3 elma düşmesiyle, başlıyor....
Uyuyupta büyümesiyle...
Tıpış tıpış yürümesiyle😉
Ondan sonrası?
Happily ever after..of course🧚♀️🧚♀️🧚♀️
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder