Dün gece müthiş bir bale gösterisindeydik✨
Kendimden geçtim, nefesim kesildi, hayran kaldım🙏
Sanat müthiş dönüştürücü birşey aynı doğa gibi🌲🌳
Burada en çok özlediğim şey, Urla, bahçem, ağaçlarım, yıldızlardı ya hep söylerim, işte dünkü gösteri ve ortam bana kendimi yeniden “evde” hissettirdi...
Ruhumu bıraktım, uçurtma gibi süzüldü..
Bir peri masalına, bir rüyaya girdim..
Kaf dağının ardına geçtim...
Birde çıkınca yağmur yağdı ki...inanılmazdı...
Büyülü birşeyler oldu...ben hayatımdan çıktım, uçtum ve geri geldim🙏
Ay ne romantik anlattın, alışık değiliz diyorsanız, tamamen haklısınız😉
Ben de bu kadar etkileneceğimi tahmin etmiyordum, daha doğrusu çoook eskiden, Efes’te Celsus Kütüphanesinde, yıldızları seyredip, şarap içerek dinlediğim konserlerden sonra, bir daha herhangi birşey beni bu kadar derinden etkilememişti😊
Sanat yani bir insanın içinden, ruhundan, bedeninden çıkan bir enerji, bir ürün, bir yapıt..
Başka bir insanın içine, ruhuna, bedenine dokununca, aynı frekansta bir enerji doğuyor ve o enerjiler birleşip, yüreği genişleten bir duygu yaratıyor...
Kalbinin büyüdüğünü, büyüdüğünü ve göğsünden çıktığını hissediyorsun...
İnsan, "Tanrı da insanı böyle yaratmış olmalı🙏" diyor.. aynı mantıkla, aynı enerji...ve AŞKLA❤️
Sanat yani bir insanın, hiç yoktan ortaya çıkardığı bir şey, insana hiçlikten gelen kendi özünü hatırlatıyor.. içinden taşan o coşku, onunla bağlantı kurmasını sağlıyor yeniden...kendinin en iyi haliyle...
İster tüy gibi uçan balerinler, ister içinizi titreten müzik, ister kendinizi bulduğunuz bir dize, ister ruhunuzu gördüğünüz bir kitap..işte tam bu yüzden tutsak ediyor insanı..
Kendi en saf, en çıplak halini aynada gördüğün için..o zaman işte kendini, insanı, hayatı...olduğu gibi, olduğu kadar, sevdiğin için❤️
Bu dünya, bu mavi gezegen, çölüyle, deniziyle, dağıyla, karıyla, yağmuruyla, fırtınasıyla, içimize giriyor o zaman...
Bütünün bir parçası değil, bütünün kendisi oluveriyorsun!
Belki de çöllere o yüzden yağmurlar yağıyordur...kim bilir?
✨💫🌙🌟
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder