28 Mayıs 2017 Pazar

Dubai

Dubai'de ne yaptığımı hergün yazdım malum🙂
Şimdi biraz hissetiklerimi yazacağım.

Dubai benim için bir meydan okuma...kendime, rutinlerime..
Yıllardır sevip sevmediğimi unuttuğum hayatımı değiştirme fırsatı..
Kendime çıkan yolların kesişme noktası Dubai..
Evet herkesin dediği gibi adamlar bir şehir yaratmışlar.. ben yeniden bir hayat yaratabilir miyim provası..
Evet sıcak, insanı eritecek kadar sıcak..ben kenarımda köşemde birikmiş tortulardan kurtulabilir miyim, eritebilir miyim onları denemesi.

İlk hissetiğim duygu:
Hafiflik..
Adadaki yazlarda çoklukla, süzülen bulutları, denizin üstündeki dalgaları, otların uçuşunu, motorların pat pat seslerini, halamın kahvaltı tıkırtılarını, havada uçuşan toz zerreciklerini, merdiven basamaklarının tek tek gıcırtısını, denizin içindeki yosunların aheste salınmasını uzun uzun izlerdim... evin gölgesinden saatin kaç olduğunu bilirdim, ayın büyüklüğünden tarihi...öyle boş, bir o kadar doluydu zihnim...
Dubai öyle işte.. hayat boşalmış gibi..
Her detaya, her duyguya yer açılmış...
Sanki defterin baştaki sayfaları yırtılmış, temiz bir sayfa açılmış önüme.
Hafif ve değişik bir his...

Sonra bir de garip ama bitiş hissettim, başlangıçtan çok..
(Bu duyguyu Türkiye'de değil de orda hissetmem de enteresan!)
Her bitiş de bir umut çünkü.. araftan çıkış..öyle ya da böyle!
Umut hissettim endişeyle karışık...

Son olarak...Yalnızlık..
Herkes evden gittikten sonra ne yaparım bilmediğim bir evde , şehirde, hayatta diye düşündüm.. bir başkasının hayatını ödünç almış gibi mi olurum?
Yeniden otur hayatı baştan yaz gibi...
Yalnız olur muyum?
Kendime yeter miyim kendime kalırsam?
Kendimi eyler miyim?
Düşündüm!
Soruları sordum içime, cevaplarını bekledim.
Duydum!

* Korkuyor muyum?
   Çok.

* Mutsuz olursam?
   Olurum geçer.

* Yalnız olur muyum?
    Şimdi değil miyim.

* Pişman olur muyum?
 
İşte hayatta beni tutan tek soru bu farkettim!! Tek korkum, tek yüzleşmem.
Yoksa çokta eyvallahım yok hayata... uzun süre bekledim cevabı, duyamadım... duyduklarım yetmedi bir türlü, kanamadım..
Neden  pişman olmuştum ki hayatta bu kadar korkuyorum bu duygudan, bilemedim!

Orda kaldım, orda takıldım..

Belki cevabı Dubai söyler bana, kim bilir?