Kendi sesimi duydum ben...

Çok acayip bir şeymiş:-)

Bir değişik ses...
Benim aksime çok konuşkan değil.
Sabırlı, sürekli gülümsüyor ve kendinden emin!

Duydukça söylediklerini, hayatta durduğum açı değişti.
Çooook sevdiklerimi daha iyi anladım.
Hiç tanımadıklarımı çok sevdim.
Hayran oldum, şaşkın oldum.
Ne kadar desteklemiş hayat beni, ne çok beslemiş, ne kadar şanslıymışım gördüm.
Seçenekler arasında gezindim durdum..
Ne istersem yaratacağımı bildim.
Kendimi zincirlerle bağlı hissettiğim her durumda aslında özgür olduğumu, sınırsız seçimimin olacağını, bu seçimlerin de imkansız olmayacağını keşfettim.
"Ben"oldum, "beni" gördüm, valla bayağı da sevdim.

Hayatın akışında, kendimle mutlu, her insana ve içimdeki ışığa güvenerek akarsam, dünyamın ne muhteşem bir yer olacağını farkettim..ışıl ışıl bir hayatın mümkün olduğuna inandım.

Niyet ettim ışığımı her daim göstermeye, başkalarının ışıklarını görmeye...

Belki de hayatımda ilk defa, "kendimi anladım!"
Muhteşem bir şeymiş!

Çok mutluyum:-)