Masallarla haşır neşir bir iki gün geçirdim...
Kendi masalımı buldum...
Acılı ama doğru yolla, keyifli ama yanlış yol arasında durduğumu gördüm...
Seçtiğim yanlış yolların beni bugünkü ben yaptığını...
Soru sormaya, sorgulamaya başlayınca değişimin başlayacağını...
Bu oyunda ne yaparsam yapayım , sonumu benim seçeceğimi...
Yolların uzun, kısa, doğru, yanlış olmadan aynı yere çıkacağını..
En büyük düşmanımızdan doğacağımızı...
Gördüm...
Ama en çok kendi cesaretime şaşırdım...
Zannettiğim kadar korkak, değişmez olmadığımı görmek şu hayatta yaşadığım ender yüzleşmelerdendi...
Bir karar anında ennn içime dönüp baktığımda, o kararı çoktan verdiğimi..
Her koşulda kendime, yalnızca kendime kaldığımı..
Koşullar ve durumlar ne olursa olsun bir tek kendime ihanet etmemem gerektiğini gördüm...
İçimdeki insanı...
İçimdeki hayvanı...
İçimdeki çocuğu buldum...
En kötü zannettiğimiz anların en iyilerine gebe olmasını umut etmek istiyorum...
Masallardaki gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder